عروسی عشایر حاشیه زاینده رود
عروسی عشایر حاشیه زاینده رود
یکی از سنتهای پسندیده در همه جای دنیا امر ازدواج است که هر قوم و ملتی برای این امر رسم و سنن خاص خود را داراست و نحوه خواستگاری و مراسم ازدواج و هدایایی که عرضه میشود در هر مکانی به روش خاصی اعمال میشود. در گذشته انتخاب همسر براى پسر و دختر در میان بختیارىها به عهده والدین آنها بود، به این ترتیب که پدر و مادر پسر، دختر را مىبینند و اگر او را مناسب دیدند با نزدیکان خود مشورت مىکنند و چند تن از خویشان و بزرگان ده را به کدخدایى مىفرستند. در صورت گرفتن پاسخ مثبت از طرف خانواده دختر، در نوبت بعدى همین افراد با یک دست لباس و یک انگشتر و یک کیسه حنا به عنوان تحفه به خانه عروس مىروند، این رسم هنوز هم پا بر جاست پس از آنکه خانواده داماد اجازه صحبت کردن از سوی خانواده دختر را یافتند، با هماهنگی قبلی روز و ساعت نیکی را انتخاب میکنند تا با آمادگی کامل و به همراه افراد فامیل و عدهای از مردان بزرگ طایفه سوار و پیاده با نواختن ساز و دهل با به همراه داشتن چندین راس گوسفند و سایر وسایل پذیرایی به سوی خانه پدر دختر رهسپار میشوند. عقدکنان بعد از قبول نامزدى انجام مىشود. اقوام عروس و داماد در این مراسم شرکت دارند و نوازندگان محلى که سازهاى آنها دهل و کرنا است و به زبان بختیارى تشمال گفته مىشوند، در طول مراسم که گاهى چند روز طول مىکشد، مشغول نواختن هستند. زنها دستمال بازى و مردها چوب بازى مىکنند. عروسى بختیارىها دو یا سه روز به طول مىانجامد. عشایر براى سهولت کار، مراسم عقدکنان و عروسى را با هم انجام مىدهند. مراسم سواربازى در عروسى بسیار تماشایى است. سوارهایى که با داماد به محل جشن عروسى مىآیند، به دو دسته تقسیم مىشوند؛ یک دسته نزد عروس و دسته دیگر نزد داماد مىمانند. عروس که سوار بر مادیان است و پارچه نازکى بر روى او انداختهاند، با همراهان خود به سوى خانه داماد مىآید.نوای شاد ساز جشن، لباسهای رنگارنگ بانوان و رقص چوبی آقایان صفای خاصی به این مراسم مبارک میدهد
Nomads wedding zayandehrood
One of the good traditions of marriage in the world is that each nation has its own traditions for this draw. In the past, parents responsible his wife was among the Bakhtiari